Sipas disa ekspertëve, situata e bllokadës disamujore mund të zgjidhet vetëm përmes zgjedhjeve të parakohshme.
As emri i Hekuran Muratit nuk i bindi deputetët e partive opozitare që të japin votë për Kryetarin e ri të Kuvendit të Kosovës.
Duke parë këtë situatë dhe mbajtjen e seancave çdo dyzet e tetë orë, njohësit e çështjeve politike në vend thonë se zgjidhja e vetme për të dalë nga kjo krizë institucionale është shkuarja në zgjedhje të jashtëzakonshme.
“Kemi të bëjmë me kalkulime politike, por megjithatë mendoj që brenda një periudhe jo shumë të gjatë, ndoshta dhjetëditore, parlamenti do të konstituohet. Minimumi që mund të presim është që, nëse nuk krijohet shumicë nga asnjëra palë, të shpallen së paku zgjedhje të jashtëzakonshme”, ka deklaruar për RTK-në analisti Melazim Koci.
“Mund t’i drejtohen edhe një herë presidentes, ose presidentja në këtë fazë mund t’i ftojë përsëri palët, në mënyrë që të zhbllokohet situata dhe të ecet përpara. Sa i përket ndarjes së votave, tashmë shihet qartë që njëri bllok ka 57 vota dhe tjetri 56, pra janë aty-aty. Mendoj se situata më e mirë do të ishte votimi për një kryetar Kuvendi, cilido qoftë ai, dhe më pas shkuarja në zgjedhje të reja”, ka shtuar një analistja Fatime Hajdari.
Ndërkohë, konstituimin e Kuvendit e ka kërkuar edhe Instituti i Kosovës për Drejtësi (IKD), duke theksuar se ky është një obligim kushtetues i deputetëve për kthimin e stabilitetit në vend.
“IKD nënvizon se, përkundër faktit që përgjegjësia për konstituimin e Kuvendit bie mbi të gjitha partitë politike, barra kryesore është e Lëvizjes Vetëvendosje, si partia e renditur e para pas zgjedhjeve. Ky subjekt ka dy mundësi reale: ose të propozojë një kandidat për kryetar të Kuvendit, që sipas deklarimeve të partive tjera politike ka mbështetje, ose të arrijë marrëveshje politike me një subjekt tjetër parlamentar. Çdo qasje tjetër çon vetëm në vonesa të panevojshme dhe bllokim institucional”, ka deklaruar IKD.
Sipas IKD-së, partnerët ndërkombëtarë kanë paralajmëruar se pa një Kuvend funksional, Kosova rrezikon humbjen e mbështetjes financiare dhe politike në një periudhë vendimtare për të ardhmen e saj evropiane.