Nishanet

Një mbi buzë e një nën buzë

Si dy pikla çokollatë do të desha të vij unë errur,

sterrur nëpër natë

Ku askush të mos më shohë,

kur as hija s’ma njeh hapin,

tinëz hyj në tënden dhomë si dashnor që dot s’e kapin.

Do zbres lehtë e butë- butë në çarçafët prej mëndafshi,

do buroj si lot nga sytë e do shterr si llavë prej afshi.

E do lind e do rilind si feniks a Jezu Krisht

E do vdes e do rivdes, veç ta nduk syrin me bisht.

Dy bozhurë,

armatë në ballë do t’i puth do t’u marr erë.

T’më shohë vdekja që jam gjallë kris prej mallit me poterë.

Tani po iki…mos u tremb,

do vij prapë si rimë në vargje,

si rrufe që lisat shemb,

a si notë tjerrur në harqe.

Pas më le mjaltin me hoje dhe ca fjalë thënë si romuzë.

Dy viganë po ti lë roje…

Një mbi buzë, e një nën buzë!

Albi Lushi