A keni dëgjuar ndonjëherë për kontrakturën e Dipitrenit?

Kontraktura e Dipitrenit është një frakturë e dorës në të cilën gishtat janë të përkulur drejt pëllëmbës me pamundësi për t’u drejtuar (zgjatur) plotësisht.

Kjo sëmundje mori emrin e saj pas Baron Guillaume Dupuytren (Guillaume Dupuytren) – kirurgu që përshkroi i pari këtë gjendje.

Gjendja çon në pamundësi për kryerjen e aktiviteteve të përditshme si dhe pamundësi për kryerjen e veprimtarive profesionale, veçanërisht te personat në punën e të cilëve përfshihen edhe aktivitete manuale, shkruajnë nga Klinika Zhan Mitrev.

Kontraktura e dipitrenit shkaktohet nga proliferimi fibroblastik që çon në shkurtimin dhe ngurtësimin e indit nënlëkuror (fascia) në zonën e pëllëmbës dhe zakonisht shtrihet në gishtin e katërt, gishtin e tretë ose gishtin e vogël. Sëmundja ndonjëherë prek si gishtin e madh ashtu edhe gishtin tregues. Progresi është i ngadalshëm dhe zakonisht është pa dhimbje, ndonjëherë i shoqëruar me ndjeshmëri të shtrëngimit/ngurtësumit nënlëkuror. Tek këta pacientë formohet ngurtësimi i indit nënlëkuror në formë shiriti, i cili shtrëngon dhe përkul gishtin e prekur drejt pëllëmbës.

Fillimi i sëmundjes është gradual, i ngadalshëm dhe pa simptoma, më pas shfaqet ngurtësim dhe ashpërsim i lëkurës së gishtit të prekur. Më vonë, shfaqet një zgjatje e fortë në formë nyje e lëkurës. Në rrjedhën e mëtejshme vihet re formimi i një brezi që e bën të pamundur drejtimin e gishtave.

Faktorët e rrezikut për shfaqjen e kontrakturës së Dipitrenit

Kontraktura e dipitrenit është një çrregullim specifik që ka karakteristika të caktuara epidemiologjike:

Sëmundja është karakteristike për racën e bardhë, incidenca më e lartë është në vendet skandinave. Pothuajse kurrë nuk ndodh te njerëzit me ngjyrë.

Sëmundja është karakteristike për meshkujt dhe shfaqet në një raport mashkull-femër 10:1.

Sëmundja fillon të shfaqet në moshën 40 vjeçare dhe zhvillohet gradualisht

Sëmundja shfaqet shpesh tek personat që kanë diabet, cirrozë alkoolike të mëlçisë, si dhe te epileptikët.

Sëmundja shfaqet me një incidencë prej 3-4% të të gjithë popullsisë së botës.

Personat që përdorin shumë duart në kryerjen e aktiviteteve profesionale, si dhe ata që kanë stres (sforcim) të përsëritur në zonën e duarve, kanë një rrezik më të madh.